Koszyk:
  • Marki
    Najlepsze marki zobacz wszystkie
  • Nowości
  • Bestsellery
  • Promocje
  • Zestawy
  • Outlet
  • Mój cel
  • Blog
  • Leksykon
  • ODBIERZ ZNIŻKĘ 15 ZŁ NA WITAMINY I MINERAŁY DLA KOBIET LUB MĘŻCZYZN PRZY ZAMÓWIENIU ZA MIN. 180 ZŁ. KOD PROMOCYJNY: WALENTYNKI

    Węglowodany w diecie

    Węglowodany w diecie

     

    Podstawowym źródłem energii w diecie są węglowodany, które składają się z atomów węgla, wodoru i tlenu. Ze względu a swoją budowę dzielimy na węglowodany proste i złożone. Do węglowodanów prostych zalicza się m. in. glukoza, fruktoza czy galaktoza. Do węglowodanów prostych zalicza się również dwucukry (oligosacharydy), w tym między innymi sacharozę, która składa się z cząsteczek zarówno glukozy i fruktozy. Innym dwucukrem jest laktoza – cukier mleczny, zbudowana z glukozy i galaktozy. Węglowodany złożone (wielocukry lub polisacharydy) to między innymi skrobia występująca w produktach zbożowych, ziemniakach, owocach i warzywach okopowych jako substancja zapasowa. Jest cukrem trudno strawnym, z tego też względu produkty w nią zawarte należy poddawać obróbce termicznej. Innym wielocukrem jest glikogen, który występuje w mięśniach i wątrobie. Do węglowodanów złożonych zalicza się również błonnik pokarmowy. W jego skład wchodzi celuloza, hemiceluloza, lignina, pektyny oraz inne związki. Warto wiedzieć, iż substancje te nie są trawione w przewodzie pokarmowym. Nie stanowią zatem składników odżywczych i energetycznych. Wykazują za to wiele innych pożytecznych właściwości, pożądanych zwłaszcza przez osoby odchudzające się. Są to zatem zdrowe węglowodany.

    Z punktu widzenia żywieniowego węglowodany dzielimy na przyswajalne (dostające się do krwiobiegu) oraz nieprzyswajalne (błonnik pokarmowy), których podział opiera się ze względu na podatność na trawienie w przewodzie pokarmowym człowieka i na tym jaki efekt glikemiczny wywołują po spożyciu.

    Rola węglowodanów w organizmie:

    -Są substratem do syntezy energii

    -Glukoza jest jedynym źródłem energii dla centralnego układu nerwowego i krwinek czerwonych

    -Niezbędne w procesie utleniania kwasów tłuszczowych i syntezy aminokwasów (z białkami i tłuszczami biorą udział w budowie struktur komórkowych)

    -Cenione z uwagi na walory smakowe i strukturotwórcze

    -W postaci glikogenu magazynowane są w wątrobie i mięśniach, stanowiąc materiał zapasowy używany przez organizm do pracy mięśni podczas aktywności fizycznej oraz do uzupełniania prawidłowego poziomu glukozy we krwi

    -Węglowodany nieprzyswajalne pobudzają perystaltykę oraz ukrwienie jelit, zapewniają uczucie sytości na dłużej, wpływają na poziom insuliny i glukozy we krwi, a także ułatwiają utrzymanie prawidłowego poziomu cholesterolu.

    Należy jednak pamiętać, że nadmierne spożycie węglowodanów, przy wysokim udziale tłuszczów w diecie i niskiej aktywności fizycznej prowadzi do odkładania nadmiaru wytwarzanej energii w tkance tłuszczowej, co prowadzi do nadwagi, a w konsekwencji do otyłości. Zbyt duże spożycie glukozy, przy predyspozycji genetycznej może powodować
    insulinooporność oraz cukrzycę. Dodatkowo nadmierne spożycie produktów bogatych w cukry łatwo przyswajalne prowadzi do niedoboru w diecie:
    -węglowodanów złożonych
    -witamin z grupy B
    -wapnia, magnezu i potasu.

    Biorąc pod uwagę zdrowie i zdrowe podejście do codziennego menu, zdecydowanie lepszym rozwiązaniem będzie spożywanie węglowodanów złożonych, czyli produktów zbożowych z pełnego przemiału, gruboziarnistych kasz, pełnoziarnistych makaronów, które ze względu na średni indeks glikemiczny wolno uwalniają zawartą w sobie energię. Są nie tylko zdrowsze, ale również zapewniają pokłady energii na dłuższy czas.

     

    Błonnik

    Jedząc więcej owoców i warzyw, będziesz też spożywać więcej błonnika – dla większości z nas to dobrze, bo jemy go zdecydowanie za mało. W typowej diecie spożywa się mniej niż połowę zalecanej dawki, która wynosi minimum 25 gramów dziennie.

    U większości ludzi zwiększenie spożycia błonnika zapewne przysłuży się jelitom, sercu i sylwetce.

    Błonnik jest niezbędny do zachowania równowagi odżywczej. Wspomaga trawienie i pracę jelit. By uzmysłowić sobie dobrodziejstwa błonnika w przewodzie pokarmowym, trzeba go sobie wyobrazić jako coś w rodzaju konstrukcji ażurowej rozciągniętej wzdłuż jelit. Błonnik dzięki swojej objętości zwiększa uczucie sytości w żołądku i zmniejsza wchłanianie tłuszczów przez jelita. Błonnik nie podlega trawieniu, sprzyja przesuwaniu pokarmu w jelitach i odgrywa rolę we wchłanianiu tłuszczów.

    Rola błonnika pokarmowego:

    • Pobudzanie konieczności żucia pokarmów i wydzielania śliny
    • Neutralizacja nadmiaru kwasu solnego w żołądku, dłuższe zaleganie pokarmu w żołądku
    • Ograniczenie strawności składników odżywczych
    • Zwiększenie wypełnienia jelit
    • Pobudzenie ukrwienia i perystaltyki jelit
    • Nasilenie rozwoju pożądanej mikroflory bakteryjnej w jelitach
    • Zapobieganie nadmiernemu odwodnieniu mas kałowych i wystąpienia zaparć
    • Ograniczenie wchłaniania substancji toksycznych
    • Nasilenie wydalania i metabolizmu cholesterolu, redukowanie frakcji LDL cholesterolu
    • Regulacja metabolizmu glukozy i wydzielania insuliny